Bas Smets is niet enkel een beroemde naam, hij herbergt ook een bijzondere passie die architectuur en natuur combineert. Met zijn unieke pen hertekent hij stadslandschappen door ze een vleugje intelligentie te geven vanuit een persoonlijk perspectief. Zo wordt de stad een veerkrachtig universum waar het goed leven is.
Op zijn achttiende al waren filosofie en wiskunde zijn favoriete onderwerpen. Zijn parcours begint als erkend architect. Ver weg van de conventionele stedenbouw weet hij echter al snel zijn eigen discipline uit te bouwen, eentje die meer vertrouwt op kunst dan op pure kennis. Smets is daarbij vooral geïnteresseerd in die elementen die de rijkdom van de natuur uitmaken: stenen, planten, water, zon... We kennen van hem zo ondermeer het park van Tour & Taxis, evenals het voorplein van Sint-Gillis en de boulevard Saint-Lazare. Na zijn tournee door België richt hij zich op internationaal werk. Zo herschept hij de omgeving van het Perelman kunstencentrum in New York en transformeert hij de voet van het Frank Gehry gebouw in Arles. In de Arabische landen waar hij de inkt laat vloeien, ontstaan onder andere de Bahrein en de Bilan. En de lijst is nog veel langer...
Onder het grote aantal projecten waaraan hij zich wijdt, besteedt hij bijzondere aandacht aan een project getiteld "een parking in Kortrijk". Het is er zijn wens om 200 nieuwe parkeerplaatsen te creëren. Centraal op de nieuwe parkeerplaats creëert hij een groot park, waar plaatsjes slechts 2 euro per stuk kosten. Ondertussen zorgt hij er ook voor dat de geparkeerde auto's uit het zicht worden verborgen. Zo slaagt Smets in zijn doel om 2 diametraal tegenovergestelde elementen te verzoenen: de parkeerplaats en het landschap. Voor hem is dat de ultieme uiting van genialiteit: de creatie van een perfecte alliantie, die de meest onverenigbare dichotomieën oplost.
Bas Smets weigert dan ook categorisch om "landscaper" te worden genoemd. Hij noemt zichzelf liever "landschapsarchitect" en vertelt vervolgens trots over het artistieke parcours dat hij afgelopen december in Tour & Taxis aflegde. Alle puzzelstukjes van zijn traject hebben geleid tot dit kunstwerk, gemaakt ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de mensenrechten. Om hulde te brengen aan de slachtoffers van 22 maart plantte hij voorts 32 bomen in het hart van het Zoniënwoud en gaf er zo een tweede adem aan het oorspronkelijke werk van Céline Fremault.
Het doel van zijn artistiek project ligt voor Smets zo ver van de natuurmimesis. Eerder doet zijn werk een poging om na te denken en te laten nadenken. In zijn visie is het de missie van de landschapsarchitect om de natuur te transformeren, te sublimeren en opnieuw uit te vinden door in te grijpen in de natuurkrachten, zoals bijvoorbeeld de klimatologische omwentelingen die vandaag de dag de steden bedreigen. Specifiek met betrekking tot Brussel legt hij uit hoe deze stad eigenlijk moet gebaseerd worden op zijn 2 geologische en meteorologische lagen. In zijn kantoren bewaart hij een schets die deze architecturale en natuurlijke dissonantie illustreert. De oplossing voor deze dichotomie is voor Smets niet meer dan een punt: bio-sferisch urbanisme.
En dan is er nog 1 ding: Bas Smets laat het niet na om ons zijn beste filosofische lezingen te tonen. Hij leest trouwens veel wanneer hij in het vliegtuig onderweg is. "Landschappen maken is filosoferen," zegt hij: "De vormgeving van onze manier van leven op deze planeet, is een filosofisch vraagstuk."
Meer info: http://www.bassmets.be
