Ροδίτικης Έμπνευσης Αρχιτεκτονικό Σπίτι, Ψίνθος

Στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, η λογική της σύνθεσης προκύπτει από μια προσθετική προσέγγιση, όπου τα κτίρια στηρίζονται το ένα στο άλλο, σχηματίζοντας σταδιακά έναν «πολυκυτταρικό οργανισμό», έναν οικισμό. Στο τοπίο, ωστόσο, σπάνια συναντά κανείς απομονωμένες κατοικίες, ιδιαίτερα κάθετης φύσης· μόνο εκκλησίες και ανεμόμυλοι διακόπτουν τον ορίζοντα με αυτόν τον τρόπο. Οι κύριες επεμβάσεις στο τοπίο περιλαμβάνουν κτίρια αποθήκευσης σιτηρών ή ζώων και τεχνικές κατασκευές, συχνά απλωμένες οριζόντια, ορίζοντας όρια. Οι τοιχοποιίες συγκράτησης που βρίσκονται σε τεχνικά έργα και οι ελαφρές σκιαστικές κατασκευές που είναι κοινές στην ανώνυμη αρχιτεκτονική χρησίμευσαν ως τα κύρια εννοιολογικά εργαλεία στον σχεδιασμό. Η ευθυγράμμιση των τοίχων προς την θέα γίνεται η πρώτη συμβολική και αφηρημένη κίνηση, σηματοδοτώντας τη δημιουργία ενός τεχνητού ορίου και την παρουσία ανθρώπινης επέμβασης. Ακολουθώντας την κλίση, οι τοίχοι «κυλούν» προς την θέα, πλαισιώνοντάς την. Η τοποθέτηση των τριών κατοικιών είναι τέτοια ώστε να ακολουθούν την καμπυλότητα της ανύψωσης, ανοίγοντας προς την θέα και κατεβαίνοντας σε μια οργανική διάταξη. Η αρχιτεκτονική ανάπτυξη των Κατοικιών Α και Γ είναι τοπογραφική, οι εκτεθειμένοι τοίχοι από σκυρόδεμα εμφανίζονται ως ίχνη στο τοπίο και εξελίσσονται σε τοιχοποιίες συγκράτησης, καθορίζοντας τους κλειστούς χώρους και τις εξωτερικές διαρρυθμίσεις με ένα ελαφρύ σκιαστικό πλέγμα. Η σύνθεση των χώρων συμβολίζεται από ένα ανεστραμμένο ελληνικό γράμμα «Π», ένα «δοχείο ζωής». Η Κατοικία Β αναδύεται στη βάση του λόφου· δύο παράλληλοι τοίχοι αναδύονται από το έδαφος υπό γωνία, ανυψούμενοι. Ένας τεχνητός βράχος σχηματίζεται, γέρνοντας προς την θέα, θυμίζοντας τις τοπικές κατσίκες που στέκονται στην πλαγιά του λόφου. Το αποτέλεσμα επισημαίνεται από το έντονο ελληνικό φως, συγχωνεύοντας με το τοπίο για να δημιουργήσει ένα ενοποιημένο περιβάλλον, με διακριτά χαρακτηριστικά και εναρμονισμένους χώρους διαβίωσης και βλάστησης. Η διάταξη των ανοιγμάτων συμβάλλει στην αίσθηση της κατοικίας ως πνευματικού καταφυγίου, προσφέροντας άφθονο φως, δροσιά και σύνδεση με την περιβάλλουσα φυσική ομορφιά. Η φύση αποκαλύπτεται μπροστά στον χρήστη, ακολουθώντας την φανταστική πορεία του φωτός. Δημιουργείται ένα μοναδικό παιχνίδι φωτός και σκιάς, προσφέροντας διακριτές εμπειρίες καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας καθώς η θέση και η ένταση του ήλιου αλλάζουν.