Made in Belgium : Trots op onze artiesten
Tijdens de art-deco- en modernistische periode werden verschillende publieke gebouwen en kerken opgericht. Heel wat architecten namen deel aan deze stroming, waaronder Joseph Diongre.
Afkomstig uit Ukkel, studeerde Joseph Diongre aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Brussel. Hij voltooide zijn stage in Parijs bij de architect Emile Duray. Eerst werd hij hoofdredacteur van het architectuurtijdschrift 'L'Emulation', reisde vervolgens heel Nederland door om tenslotte aangesteld te worden als architect van de gemeente Molenbeek. In de tuinwijk 'Diongre' in Molenbeek werd een straat naar hem genoemd (de Joseph Diongrestraat).
Met een stijl tussen het modernisme en de art-deco in, was Joseph Diongre een specialist in het ontwerpen van openbare gebouwen. Hij bleef op deze eclectische manier werken tot aan de Eerste Wereldoorlog, waarna hij zich toespitste op de sociale woningbouw.
Stukje bij beetje verrezen er zowat overal appartementsblokken om te voldoen aan de behoefte aan populaire en goedkope woningen. In 1925 begon Joseph Diongre met het ontwerp van een reeks sociale woonblokken in Brussel. Denk bijvoorbeeld aan de Sint-Gillis Haard in Sint-Gillis en het Sint-Lazarushof in Molenbeek, die samen 180 sociale woningen tellen.
In zijn werk stelde hij steeds de schoonheid en zuiverheid van vormen voorop. Zijn belangrijkste en recentste realisatie was het hoofdgebouw van het voormalige NIR (Nationaal Instituut voor de Radio-omroep) aan het Flageyplein in Elsene (Brussel). Hij was ook de architect van het gemeentehuis van Sint-Lambrechts-Woluwe en van de Sint-Jan-de-Doperkerk in Molenbeek. Deze laatste kerk is een geklasseerd historisch monument sinds 1984. Joseph Diongre was ongetwijfeld een groot architect die een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op Brussel en omgeving.
